گنجینه اشعار حزین لاهیجی

[!Herman]

ای چشم و چراغ دل غم دیدهٔ ما
در راه تو خاک شد دل و دیدهٔ ما
هجران تو بود، گفتمت تا دانی
تاراجگر بساط برچیدهٔ ما

 

[!Herman]

ای مطرب عاشقان نوای تو کجاست؟
ای ساقی جان آب بقای توکجاست؟
گیرم دل ما از نظر افتادهٔ توست
گیرایی مژگان رسای تو کجاست؟

 

[!Herman]

در کار زمانه هر که بیکارتر است
از عاقبت کار خبردارتر است
از باده ی غفلت از غم دهر ، حزین
هشیارتر است هرکه سرشارتر است

 

[!Herman]

اوضاع زمانه لایق دیدن نیست
وضعی خوشتر ز چشم پوشیدن نیست
دانی ز چه پا کشیده ام در دامان؟
دنیا تنگ است، جای جنبیدن نیست

 

[!Herman]

خورشید، علم به کوهساران زد و رفت
دلدار، در امیدواران زد و رفت
بلبل، دستان نوبهاران زد و رفت
گل، خنده به وضع روزگاران زد و رفت

 

[!Herman]

اندوه جهان و شادمانی همه هیچ
سرمایهٔ روزگارِ فانی همه هیچ
یاد این سخن از تجربه کاران دارم
غیر از غم یار جاودانی همه هیچ

 

[!Herman]

گل بی تو مرا به دیده خار است
هر سبزه چو تیغِ آبدار است

از نقشِ قدم بسی فزونتر
در راه تو چشمِ انتظاز است

چون لاله زداغِ دوریِ تو
خونِ دل و دیده در کنار ست

دریاب به پرسشی حزین را
کز لعلِ لبِ تو در خمار است

 

[!Herman]

گاهي به نگاهي دلِ ما شاد نكردي
حيف از تو كه ويرانه‌ آباد نكردي

صد بار ز گل‌زار خزان آمد و گل رفت
وين مرغ اسير از قفس آزاد نكردي

اي خسروِ شيرين‌دهنان اين نه وفا بود
يك ره‌گذري جانب فرهاد نكردي

بسيار مبال اي شجر واديِ ايمن!
يك جلوه چو آن حسنِ خداداد نكردي

بايد ز تو آموخت حزين رشك محبّت
لبريزِ فغان بودي و فرياد نكردي

 

[!Herman]

عشق اگر یار شود ،سود و زیان این همه نیست
سرِ جانانه سلامت ،غم جان این همه نیست

بی محبّت به جوی خرمن ما نستانند
حاصل علم و عمل در دو جهان این همه نیست

ای که مستغرقِ اندیشه بحریّ و سراب!
یک دم از خویش برآ، کون و مکان این همه نیست

جلوۀ کاغذِ آتش زده دارد جگرم
داغِ حسرت به دل لاله ستان این همه نیست

رشته اُلفت ما و تو بود زودگُسل
فرصت صحبت مهتاب و کتان این همه نیست

حسرت از دیدۀ حیرت زدۀ خود دارم
چشم آیینه به رویت نگران این همه نیست

آفرین بر قلم فیض رسان تو ، حزین!
رگ ابری به چمن ژاله فشان این همه نیست

 

[!Herman]

خوش آن عاشق که شیدای تو باشد
بیابانگردِ سودای تو باشد…
گریبانگیرِ زهدِ پارسایان
نگاهِ باده پیمای تو باشد
شود دوزخ گلستانِ خلیلم
اگر در دل تمنّای تو باشد…